Norma PN-EN 1176-1:2009 narzuca trzy rodzaje przeglądów, których częstotliwość uzależniona jest głównie od obciążenia obiektu:

• regularna kontrola przez oględziny (co 1 do 7 dni) 
• kontrola funkcjonalna (co 1 do 3 miesięcy)
• coroczna kontrola podstawowa

Regularna kontrola przez oględziny umożliwia ujawnienie oczywistych zagrożeń mogących być wynikiem wandalizmu, zużycia lub warunków pogodowych. Takie zagrożenie mogą przykładowo stwarzać połamane części lub potłuczone butelki.
Przedmiotem kontroli przez oględziny jest kontrola poziomu i czystości nawierzchni, ostre krawędzie, brak elementów konstrukcyjnych, nadmierne zużycie, kompletność i zwartość konstrukcji.

Kontrola funkcjonalna jest przeglądem bardziej szczegółowym. Jego celem jest sprawdzenie funkcjonalności i stabilności sprzętu, głównie jego zużycia.

Coroczna kontrola podstawowa ma ocenić ogólny poziom bezpieczeństwa wyposażenia, stan fundamentów i nawierzchni. Należy dokonać oceny wpływu warunków atmosferycznych, wychwycić ślady rozkładu lub korozji, a także ocenić zmiany w poziomie bezpieczeństwa na skutek wykonanych napraw.
Coroczna kontrola może wymagać odkopywania lub wymontowania różnych części.

Czynności kontrolne powinny być udokumentowane i wykonywane przez odpowiednio wykwalifikowany personel. Zaleca się, aby w celu zapobiegania wypadkom właściciel placu zabaw zapewnił odpowiedni plan kontroli, harmonogram konserwacji i jego przestrzeganie. Najprostszym narzędziem pozwalającym kompleksowo zająć się tym, jest System Kontroli, często nazywany Dziennikiem placu zabaw. Jego wdrożenie zapewnia nie tylko komplet dokumentów, ale obejmuje również szkolenie osób zajmujących się obsługą placu zabaw.

Częstotliwość, a także sposób wykonywania kontroli są określone w normie PN-EN 1176:2009, oraz w instrukcjach kontroli i konserwacji dostarczanych przez producentów wyposażenia placów. Ponieważ place zabaw są obiektami małej architektury, zgodnie z Art. 5 punkt 2 Ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane:

„Obiekt budowlany należy użytkować w sposób zgodny z jego przeznaczeniem i wymaganiami ochrony środowiska oraz utrzymywać w należytym stanie technicznym i estetycznym, nie dopuszczając do nadmiernego pogorszenia jego właściwości użytkowych i sprawności technicznej…”.

Rażące zaniedbania w tym zakresie mogą powodować zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia dzieci.

Oprócz tego jest jeszcze obowiązkowa kontrola urządzeń na placach zabaw, wynikająca z przepisów Prawa Budowlanego. Powinna być przeprowadzana raz na pięć lat przez osoby posiadające uprawnienia budowlane. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego zaleca przeprowadzanie przeglądów placów zabaw podczas rocznych przeglądów budynków. 

Nasza kompetentna, przeszkolona w Centrum Kontroli Placów Zabaw kadra przeprowadza ww. rodzaje przeglądów wyposażenia placów zabaw. Po wykonanej kontroli, klient otrzymuje świadectwo przeprowadzonej kontroli technicznej urządzeń.  W przypadku stwierdzenia niesprawności urządzeń w protokole pokontrolnym znajdują się szczegółowe informacje o stwierdzonych nieprawidłowościach. Dodatkowo możemy wycenić koszt przeprowadzenia napraw w formie szczegółowego kosztorysu, a także zająć się naprawą bądź remontem wyposażenia placu zabaw. Więcej szczegółów na ten temat znajdą Państwo w zakładce SERWIS. Naprawy zostaną zakończone przeprowadzoną kontrolą techniczną i wydaniem Świadectwa Przeprowadzonej Kontroli Technicznej Urządzeń zgodnie z aktualną wersją PN-EN 1176. 

Właściwa obsługa placu zabaw pozwala znacząco przedłużyć jego trwałość, a także zapewni właściwy poziom bezpieczeństwa. Oczywiście podstawowym warunkiem tutaj będzie zakup bezpiecznych urządzeń. Potwierdzeniem takiego poziomu bezpieczeństwa może być CERTYFIKAT bądź ATEST. Producent, który nie posiada żadnego z tych dokumentów, może na własną odpowiedzialność wydać DEKLARACJĘ ZGODNOŚCI, w której potwierdza, że konkretny wyrób został wykonany zgodnie z dokumentacją techniczną i spełnia wymogi odpowiednich norm.

Bezpieczeństwo tanich wyrobów nie zawsze jest potwierdzone przez niezależne jednostki certyfikujące, a niejednokrotnie ich niskiej cenie zakupu odpowiada niska jakość materiałów. W takich przypadkach trwałość urządzeń jest niewielka, a duża awaryjność zwiększa zagrożenie wypadku użytkowników.

Oprócz dokumentów potwierdzających bezpieczeństwo certyfikowanych wyrobów, niezbędne jest także sprawdzenie poprawności ich złożenia, czyli wykonanie tzw. Kontroli pomontażowej. Jest to niezwykle istotne z punktu widzenia bezpieczeństwa, gdyż często zdarza się, że teoretycznie bezpieczne urządzenia stwarzają zagrożenia dla dzieci. Powodem tego może być nieprawidłowe rozmieszczenie urządzeń na terenie placu zabaw, bez zachowania stref bezpieczeństwa, błędy w czasie montażu lub nie zapewnienie wymaganej nawierzchni amortyzującej potencjalne upadki.

Kontrola pomontażowa jest przeprowadzana z użyciem specjalistycznych próbników i innych narzędzi, i polega na sprawdzeniu wszystkich elementów placu zabaw i nawierzchni, a także dokumentacji przekazanej przez wykonawcę.

Kontrola okazuje się zazwyczaj bardzo przydatna z punktu widzenia inwestora - często ujawnia nieprawidłowości wynikających z wadliwego lub pośpiesznie przeprowadzonego montażu, albo z błędów powstałych na etapie produkcji (często, np. z powodu oszczędności, w procesie produkcji wprowadzane są zmiany technologiczne lub konstrukcyjne w stosunku do założeń certyfikatu). 

Błędy w dokumentacji, których inwestor nie jest w stanie sam zauważyć - np. certyfikaty dotyczą innych urządzeń lub innych elementów, niż zamontowano na placu zabaw; zastosowano inną nawierzchnię, niż sugeruje dokumentacja; instrukcje nie zawierają wszystkich wymaganych informacji, itp.

Kontrola pomontażowa pozwala wykryć nieprawidłowości i domagać się ich naprawienia jeszcze przed dokonaniem odbioru . 

NAJCZĘSTSZE NIEPRAWIDŁOWOŚCI

Brak ogrodzenia. 

Ogrodzenie ma zapobiec zanieczyszczeniom odzwierzęcym i niekontrolowanemu wybieganiu dzieci poza plac zabaw. To zalecenie nie wynika z zapisów prawnych. Nie da się jednak utrzymać czystości na placu zabaw, jeżeli nie jest on ogrodzony.

Brak regulaminu. 

Regulamin powinien przede wszystkim informować o telefonie do właściciela lub zarządcy i adresie placu zabaw. Konieczne jest także podanie numeru alarmowego, np. 112. Poza tym powinien zawierać informacje o zasadach zabawy na placu zabaw, najlepiej w formie rysunkowej, zrozumiałej dla wszystkich dzieci. Zalecane jest umieszczenie pisemnego i graficznego zakazu palenia. 

Nie należy umieszczać na regulaminie zakazu zabawy dla dzieci poniżej 3 roku życia - jest to łamanie praw dziecka!

Brak oznaczenia urządzeń. 

Tabliczka znamionowa urządzenia powinna podawać informacje o producencie, dacie produkcji, numerze katalogowym lub nazwie urządzenia i numerze normy, zgodnie z którą urządzenie wyprodukowano. Osobno powinien być zaznaczony poziom gruntu.

Zaniedbanie - brak wykonywanie regularnych przeglądów i konserwacji.

Brak nadzoru nad obiektem nie pozwala na wczesne wykrycie zagrożeń, co w konsekwencji może zagrażać bezpieczeństwu użytkowników, a także powoduje przyśpieszone starzenie się urządzeń.

Śmieci zagrażające zdrowiu. 

tzn. ostre, twarde lub toksyczne przedmioty, np. butelki, puszki, niedopałki papierosów, odchody zwierzęce itd. Skaleczenie na placu zabaw zwiększa ryzyko zachorowań odzwierzęcych.

Niezachowanie stref minimalnych.

W normie PN-EN 1176-1 podany jest prosty wzór na określenie powierzchni upadku wokół każdej statycznej zabawki na placu zabaw wyższej niż 1,5 metra:

B = 0,66 x H + 0,5m

gdzie B jest bezpieczną odległością, która równa się 0,66 mnożone przez H - wysokość swobodnego upadku (to wysokość na jaką dziecko może wejść, siedzieć lub zwisać)  dodać 0,5 metra. W tej odległości nic nie ma prawa się znaleźć. Dla urządzeń poniżej 1,5 metra strefa minimalna wynosi 1,5 metra od urządzenia. Strefa minimalna huśtawek i karuzeli musi być jeszcze większa.

Niewłaściwa nawierzchnia.

Zgodnie z normą PN-EN 1176 właściciel placu zabaw powinien zapewnić właściwą nawierzchnię amortyzującą, zgodną z wysokością swobodnego upadku, jeśli przekracza ona 60 cm. Wymogi normy można przedstawić za pomocą uproszczonej tabelki.

 

Rodzaj nawierzchni	Grubość nawierzchni	Wysokość upadku z urządzenia
Darń/gleba	-	do 1 m
Piasek (ziarno 0,2-2mm)	30 cm	do 2 m
Żwir (ziarno 2-8mm)	40 cm	do 3 m
Inne materiały /nawierzchnie elastyczne, gumowe : EPDM,SBR/		wg badania EN 1177

 

Niewłaściwe wymiary otworów grożące zakleszczeniem

W wyposażeniu placów zabaw powyżej pewnych wysokości i w przypadku ruchu wymuszonego nie można stosować otworów o średnicy: 8-25 mm, 30-80 mm, 89-230 mm, gdyż dziecko może w nich zaklinować palce, rękę, głowę lub inną część ciała. 

Błędy w fundamentowaniu

Zbyt płytkie zalewanie fundamentów lub przykręcanie sprężyn bujaków bezpośrednio do fundamentu grozi ich wyrwaniem.

Brak odpowiednich zabezpieczeń w karuzelach

Brak osłon w karuzelach tarczowych, odpowiedniego zabezpieczenia krzesełek, brak ograniczenia prędkości obrotowej urządzenia jest częstą przyczyną niebezpiecznych zdarzeń. 

Drewno w bezpośrednim kontakcie z gruntem

Niedopuszczalne jest zakopywanie lub betonowanie bezpośrednio w gruncie drewnianych elementów, które nie posiadają odpowiednich parametrów. W takich warunkach drewno szybko gnije, traci wytrzymałość mechaniczną i może zagrażać bezpieczeństwu użytkowników. 

Korozja elementów metalowych

Skorodowane urządzenia metalowe mają obniżona wytrzymałość i stanowią  zagrożenie.